თავისი დრო აქვს ყველაფერს, ჩემო

დღეს მზიანსა და ღამეს მთვარიანს;

თავისი დრო აქვს ნათელს და ჩეროს,

შემოდგომაა თუ ზამთარია.

ისიც დროა, რომ შენა ხარ ბავშვი;

დროს არ უმზერენ ერთი შეხედვით;

მივდივარ, კარგო, და მოვალ მაშინ,

როცა დრო მოვა ჩვენი შეხვედრის.

ერთხელ სურვილით ვერ მოგეფერე

რაღაც შიში მაქვს შენებრ განგების

ვაი თუ წახვალ, წახვალ და მერე

ნაკადულივით დამეკარგები.