გააღეთ კარი!.. ვდგავარ ცარიელ სახლის კარებთან და ვაკაკუნებ.
იქნება ჩემთვის აღარ სცალიათ, აღარ ვჭირდები ამ საუკუნეს. ისე ძლიერად აწვება კარებს - რომ მე ამტკივდა ხელი, რომელიც ჩემია, მაშინ როგორ ვარ გარეთ?.. ჩემივე თავის ვყოფილვარ მახე, მაგრამ გარედან ჩემი სხეული ისე აწვება - რომ ვეღარ ვაღებ. |