მე შენთანა ვარ და ეს სიჩუმე

იყოს თავდები ყველაზე დიდი,

სინანული კი მაკმარე ჩემი -

უშენოდ ღვინის თასებს რომ ვცლიდი.

არა მგონია, რომ ეგ ჩურჩული

იყოს რაღაცის განმეორება...

არა მგონია, ღამის სიჩუმე

იყოს ნაცნობი ძილის მორევა...

სულ სხვაა, სხვაა ჩვენი დუმილი,

რომელმაც ასე დაგვაახლოვა.

ვიცი, მე როგორც ღამის სტუმარი

შენს სასთუმალთან სიზმრებად მოვალ.

და გევედრები, ოღონდ შენ არ თქვა...

არაფერია ქვეყნად იგივე -

ის ვინც პირველი სასმისით დათვრა,

მეორეს სიტკბოს ვეღარ იგემებს.