გომბორს იქით ჩავიდა მზე,

ბრიალებდა ყვარელი,

რაღაც უცხო სხივით სავსე,

თვალის გასახარელი.

მზე ჩასულიც -

ათას ფუნჯით

ცეცხლის ვნებით მხატვრობდა,

ირგვლივ მთებზე დადაისდა,

ვარდისფერად დატბორდა...

მერმე მწუხრი,

მერმე ბინდი...

სულთან გაყრის წვალება,

ივნისის დღის მშვიდზე მშვიდი -

გარდა... გარდა... ცვალება...

და, ჰა, ორის გულგრილობა,

რა მიწა და

რაღა - ცა...

რაღაც მეაფსუსება და

ნაღვლით მავსებს რაღაცა.