თუთის ხეზე შაშვი დაჯდა,

შაშვმა თუთა შეარხია,

უშენობას ჰქვია ტანჯვა,

უშენობას სევდა ჰქვია.

შენი მზერა ალმაცერი

არ იქნება არ მახსოვდეს

არასოდეს არ გეცალა,

არ გიყვარდი არასოდეს.

როგორ ტყვიასავით ამცდი,

ცრემლზე ცრემლი დამიგროვდა,

მე თავს ბედნიერად ვრაცხდი -

გულში შენი დარდი მქონდა...