ახურავს ქალაქს ღრუბელი წვიმად,

რომ მოლოდინი ათქვიფოს მტვერში

და მახსენდება დიდი ხნის წინათ,

როგორ ვეძებდი სიყვარულს თქვენში.

თქვენ კი ხუჭავდით თვალებს, რატომღაც,

არ დამენახა, არ მეგრძნო ფიქრით...

რად მიმალავდით სევდას, სინანულს,

გაბრწყინებული თვალების იქით.