იმ კლოუნს ვგავარ,

ხანძრის გაჩენა ვინც პირველად შენიშნა ცირკში,

და ნირწამხდარი არენაზე ყვირილით შერბის,

- არიქა, ცეცხლი!

ხალხო, ცეცხლი!

თავს უშველეთო!

. . . . . . . . .

ხალხი კი... ხალხი ტაშს უკრავს და სიცილით კვდება.