არ შემიძლია და მე ავად ვარ,

 ქარი ეწვია წუხელ იმ ყვავილს.

 ცხოვრობდი უწინ, ახლა არა ხარ,

 მე მივდიოდი, შენ არ იყავი.

 იყო ოცნება, როგორც შენობა, 

 იყო გაფრენა ხიდან იმ ყვავის.

 მკლავდა იღბალი და უშენობა,

 მე მივდიოდი, შენ არ იყავი.

 კრთოდა გულიდან სხვა სტრიქონები,

 ქრებოდა ლანდი შავი ნიღაბის.

 შენ მიდიოდი და მიგონებდი, 

 შენ მიდიოდი, მე არ ვიყავი...