ერთ ჩემს ნაცნობ მედოქესთან

ვიყავ გუშინ დილას.

ჯერეთ მიწა მოთხარა და

მერე ფეხით ზილა.

მას ფეხებქვეშ აუყვირდა

მიწა: - “ჰეი, ძმაო,

მეც შენსავით კაცი ვიყავ

ერთ დროს, ცოტა ფრთხილად!”