ღვინოვ, შვების ჩემის წყაროვ,

ჩემო გიჟო მეგობარო,

ოღონდ შენ გსვა და ვისაც ჰსურს,

მთათხოს: “ფუ, რა ბილწი ხარო!”

იმდენი ვსვა უნდა ღვინო,

რომ ისიც კი, ვინც მე მყვარობს,

მეძახოდეს: “ღვინის ტიკო,

აქეთ საით ყოფილხარო?”