თარგმნა ვახუშტი კოტეტიშვილმა
სარდაფში გვიხმეს,
განთიადმა როცა იალა,
მოქეიფენი, ვინც სასმელმა
გაგვატიალა,
ადექ, აავსე ეს ფიალა
მჩქეფარე ღვინით,
მანამდის, სანამ ჩვენ ვქცეულვართ
ღვინის ფიალად.
