თარგმნა ვახუშტი კოტეტიშვილმა
რადგან ჩვენს დროში არვინ ფასობს
ჭკუა-გონებით,
მხოლოდ უგნურნი ნებივრობენ
ქვეყნის ქონებით,
მომეცით ღვინო, ისეთი,
რომ ჭკუა წამართვას,
ბედი მომხედავს
და უთუოდ მოვეწონები.
