ჩემი ძონჩები ღვინის ფასად რომ დავაგირავო, უმჯობესია,

და ეს უაზრო, დიდი დავთარი ქვევრში ჩავახრჩო, უმჯობესია.

მე წუთისოფელს ავუღე ალღო, სანამ გამრიყავს ცხოვრების ტალღა,

სადმე, მივარდნილ ნანგრევთა შორის რომ ჩავიკარგო, უმჯობესია.

რადგან ასეთი სნება ვისენე, ვერც განვიკურნე, ვერც განვისვენე,

გულში ცეცხლი და თვალში სისველე ასეთ ყოფაში, უმჯობესია.

ან მსხემობისას როგორ ვიწილე ოდენ სიმწარე, ოდენ სიმწირე,

რარიგ აღვწერო, ვით გავიწირე, ჩანგს დავაკვნესო, უმჯობესია.

თუ დაუძლურდი სიბერის გამო, ჰაფეზ, იკმარე, მარნიდან გამო!

ვნებიანობა და ლხინი ამო ჯეელობისას უმჯობესია.