გიორგობას ავდრიანსა,

შაბათს, დილაადრიანსა,

ფშავლის ქალას ჟღალთმიანსა,

დედმამიანს, და-ძმიანსა,

სამწყაროით ვაზიდვინებ

უმძრახის წყალს ხმაწყლიანსა.

ცომს მოვზილავ მადლიანსა,

შოთს ჩავაკრავ ადლიანსა,

ხარს დაგიკლავ სამწლიანსა,

ორთავ რქაზე სანთლიანსა,

ქვევრ-მარანში დაგახვედრებ

საფერავს ხმამაჭრიანსა…

ცას ჩამოხსნი თაღიანსა,

გიცნობ ნათელ აღიანსა,

ქოხს ინიშნებ სარკმლიანსა,

ეზოს - ბოსელ-საბძლიანსა,

სუფრას შენად სახელდებულს

გავშლი ქადა-საკმლიანსა.

მგზავრს გისტუმრებ გზაგვიანსა,

ნოხს დაგიფენ ნაყშიანსა,

ვაჟს შეგვედრებ ზავთიანსა,

ციცქნა გოგოს თვალმზიანსა,

ცაცხვის აკვანს შემოგწირავ

მზე-ბორჯღლიანს, ცხრაჯვრიანსა.

გიორგობას ავდრიანსა,

შაბათს დილაადრიანსა,

თეთრცხენოსანს, ფარ-ხმლიანსა

მგზავრს გისტუმრებ გზაგვიანსა,

ცასა და ხმელს შეგავედრებ

მაღალსა და მადლიანსა...