თითქოს პირამდე ღვინით აგივსეს

ვეება ჯამი, ძვირფასი ღვინით

წამოიმართა, როგორც ალვის ხე - 

ფიქრი, ოცნება, გაფრენის ჟინი.

თვალი მოჰკარი ცისკარს ალისფერს,

წამით იხილე ნანატრი ჟამი...

თითქოს პირამდე ღვინით აგივსეს,

შენ კი ხელებში ჩაგატყდა ჯამი...