მთვარე კომშივით ჰკიდია ტოტზე,

ქალი ჩურჩულებს: ”კარგი, მომეშვი..."

გზა დაჰკარგვია პატარა მოზვერს

და მოწყენილი დგას ორღობეში.

ღამე კი არა - ვერცხლის ბინდია,

დასერილია ცა მავთულებით,

და მთვარის შუქზე, ვხედავ, მიდიან

ორნი -

ალაზნის მიმართულებით...