შეჩერებულა შენი ხედვა,

ვით ქვა შურდულის,

შენი ბაგენი ხმოვანებას 

ვეღარა სცემენ,

როგორც პანდორას - 

ბერწი არის შენი მუცელი

და მაგ ძუძუთგან 

ცრემლნი აღარ დაიღვრებიან.

და მაინც ბრძნულის მოთმინებით 

გჭედდა ოსტატი

და დღეს და ღამეს ასწორებდა 

შენსა ძერწვაში...

არ არის სწორი - 

მარტო სული ელტოდეს სხეულს,

არიან ხორცნიც 

სულებიდან გამოქცეულნი!