შენი წამწამები კიდევ მაკოცებენ,

დარდებს გააცილებს ვნების ქარავანი,

დამფრთხალ სონეტებით ფარდა იკეცება

და ხარ პოეტებში ლექსის ფალავანი.

ძვირფას ქიშმირივით ყოფნა კვლავ იშლება,

ტუჩებს დამახვედრებ მუდამ მხიარული,

დამთვრალ ქუთუთოებს ოქროს კლავიშებად

ცხელად უალერსებს თვალი დახურული.

აღარ მასვენებენ ძველი რვეულები,

თვალებს გამიშტერებს ჩუმი სიქალწულე,

მაგრამ შენ მაკოცებ არაჩვეულებრივ

როგორც მტევნებიდან კაბა საქორწილო.

პოეზიის გვერდი   • • •     • • •   ნინო თარიშვილის პოეზია