სივრცე ისევ ბნელი არი,

რულს იჭვები აკრთობს.

დალი დადეშქელიანი

ელოდება სატრფოს.

ვიღაც დადის იდუმალი,

ფრთხილად სინჯავს კარებს,

ერთი თეთრი სასთუმალი,

ერთიც თეთრი მთვარე.

ნისლი ქვეყნის დაბლა სცურავს,

თვალი გაცვდა ცქერით -

გზაზე არ ჩანს აფხაზურა,

თამირ თარბას ცხენი!