იქნებ როგორმე გული გახურდეს,

მთვარემ ყელქვევით შეგიხსნას ღილი.

ქარში ჭადრები კვლავ ახმაურდნენ

და ხეივნებში გაფინონ ჩრდილი.

შეხვდებით ბაღთან რიდებით, დარდით,

სად შაშვის ხმაზე შეგშინებია,

თან მოგიყვები, როგორ მიყვარდი

და სიმღერებში რომ მძინებია.