მიახლოვდება სამოცდაათი

და, სამწუხაროდ, ვგრძნობ, რომ ვბერდები.

როგორც უბრალო ქვიშის საათი -

ზემოთ ვიცლები, ქვემოთ ვბევრდები.

ფიქრს მოსწყინდება რიალ-რიალი,

სულს გაეყრება ცოდვილი ხორცი.

დავრჩები ზემოთ სიცარიელე,

ხოლო ქვემოთ კი - პატარა ბორცვი.