მორჩა, წერტილი დასვა ფრანსუამ

და აქ თავდება მისი ანდერძი.

ზარების რეკვით თუკი აღსრულდა

და გაერია მალე ლანდებში,

სურს, რომ წითელი გეცვას სამოსი,

თუ დაესწრებით იმის პანაშვიდს,

მას სიყვარულით სული ამოსძვრა

ღიმით მიმავალს იმ ქვეყანაში.

არ ტყუის, როგორც ბინძურს და წუნკალს,

სულ ყველგან ქვებით ბედშავ ვიიონს

გააფთრებული მისდევენ უკან;

ისე მიადგა ის რუსილიონს,

რომ სულის მოთქმა არვინ აცალა

და ყოველ ბუჩქნარს, როგორც ფალასი

მან შეატოვა ქვედა საცვალი

აწ მიმავალმა იმ ქვეყანაში.

ვერ უფარავდა სხეულს ძონძები,

რომ შეეგება მიქელ-გაბრიელს,

და სიყვარული, ღვთით ნაბოძები,

სულს უჯიჯგნიდა გზაში დაბნეულს;

ვერ გადაუყვლეფს ბალთა მეომარს

სხეულს იმგვარად, ანდა ქარქაში,

მაგალითია მართლაც მხნეობის

ის, მიმავალი იმ ქვეყანაში.

პრინცო, თუ გითხრეს, ალბათ ძალიან

არ გაგაოცებს სიტყვა ხალასი,

რომ ბოლოს ისევ ღვინო დალია

მან, მიმავალმა იმ ქვეყანაში.