აპრილია, დახრილია

ზამთრის მძიმე გზების ფარდა...

გაზაფხულის მარხილია

თეთრი ყვავილების კალთა.

წლები ისე გამიფრინდა,

ქამანდა ვერ მოვდე დარდებს,

ღმერთო, იქნებ აპრილიდან

მიმიყვანო სექტემბრამდე.

სექტემბრამდე თუ მივაღწევ,

შევძლებ მთაზე შემოდგომას -

ჩვენ ძმები ვართ, ძმურად გავძლებთ

მე და ჩემი შემოდგომა.

გადვურჩები მერე ციდან

მხრებზე უხვად დაყრილ დარდებს

და როგორმე თავს გავიტან

სექტემბრიდან აპრილამდე.