დიდხანს ივლის ივლისი

გვალვიანი შარებით,

გულზე ორთქლადენილი

თუ არ ავეშარები.

შარი შარას მიჰყვება

ამომშრალი ღარებით,

მოღერილი დარდით და

მახვილი ნაღარებით.

ალბათ, იულიუსიც

გულზე მჯიღებს იცემდა,

შიგადაშიგ ბრუტუსის

სახელს დაიფიცებდა.

და რამდენი ხანია,

და რამდენი ზაფხული

ნერვებს მიშლის ივლისის

სიცხე, სულარნახული.

კეისარი ჩაბარდა

ისტორიას შარებით...

მაგრამ ივლისს, ერთხელაც,

მაგრად ავეშარები.