თავიდან გთვლიდი საქმის თაოსნად,

დანაპირები მწამდა ფიცივით,

დრო ხელებსშორის გაგიქაოსდა,

მაინც დიდგულობ,

მაინც იცინი.

სიტყვის გამტეხს და

სინდისით დაცლილს

შემოგეძარცვა უცნობ-ნაცნობი,

დაათრევ გუდას,

გატენილს ნაცრით,

ნაყარ-ნუყარი არაკაცობის!