მე ის მიყვარდა;

მით მედგა სული;

მხოლოდ იმისთვის

მიძგერდა გული.

მას ვაღმერთებდი;

მას ვლოცულობდი,

მისთვის მწარეში

ტკბილს ვპოულობდი.

ვფიქრობდი, მის ტოლს

სხვას ვერ ვნახავდი,

მასში ანგელოზთ

სწორსა ვსახავდი.

დღე და ღამ თვალწინ

ის მე მეხატა,

და ბოლოს…

ბოლოს.