დეკემბერების ლურჯი ფოთლები

შემყვარებია სიცოცხლის ფასად,

როს იკარგება ბოროტი წლები

მიზანს აცდენილ ტყვიების მსგავსად.

როგორც ყვითელი, საჭურჭლე თიხა,

აზელილია სისხლში დარდები

და რომ მკითხავენ - შენ პოეტი ხარ?

მე დემონივით ავხარხარდები.

ზოგნი ვერ გრძნობენ, დასანანია

რაა მგოსანი - დაე იცოდნენ,

ის მდუმარეა როგორც მუმია,

მაგრამ მეტყველი როგორც სიცოცხლე...

დეკემბერების ლურჯი ფოთლები

აი, რად მიყვარს სიცოცხლის ფასად,

როს ეცემიან მიწაზე წლები

მიზანს აცდენილ ტყვიების მსგავსად.