ისევ ისეთი დავრჩი ბოლომდის -

მგზავრი არსაით მიმავალ გზისა,

ერთგულ მცველივით შევაბერდი

თითქოს მოლოდინს

უკეთეს დღეთა -

სიხარულს სხვისას.

ვერ შევეგუე და ვერ მოვერგე

ჩემივე იღბლის მადლსა და რისხვას,

ისევ იმედით ვხვდები ყოველდღე

ბრმა ბედისწერის სუსხიან სისხამს.

ისევ ისეთი დავრჩი ბოლომდის -

მგზავრი არსაით მიმავალ გზისა.