შუა ქუჩაში ვდგავარ და ვუსმენ, როგორ გუგუნებს ლითონის გული, როგორ გადადის ლითონის გულზე მარადისობის დინება ბრძნული. დრო? დავიწყება თუ ხმა ფარული? ბრმა ფრინველივით ვერ ამოკენკა ჩემი სულიდან ის სინანული. როდესაც მარტო შენზე ვფიქრობდი, როცა ბარდივით ეკლიან ცაში ტანდაკაწრული სადღაც მივქროდი. როგორ გუგუნებს ლითონის გული, როგორ გადადის ლითონის გულზე მარადისობის დინება ბრძნული... |