შენი სახელი,
როგორც ბაღი შემოდგომისას,
სავსეა ქარით,
დამჭკნარი მზით,
ყვითელ ფოთლებით.ვიღაცა დადის ხეივანში,
მთვარეულივით,
და მისი გრძელი ხალათის ბოლო
ეჩურჩულება ხეივნის ქვიშას...