1

ხორცია მიწა ტალახი, საწუთროს ფეხით ნალახი;

სული უსხეულ მყოფელი, აქვს საუკუნო სოფელი.

ხორცი მკვდარ-ხმელი ბალახი, აყოებულად ნანახი:

სული ცხოვრების მპყრობელი, ვით ბაზმა გაუქრობელი.

2

ხორცთათვის დღისა სავალსა საგრძალს წაიღებ მრავალსა;

არ გებრალების სულია, უსაგძლოდ შორს წასულია.

ხორცს აცმევ ვახშსა და ვალსა, სული შიშველა დავალსა,

ხორცს გიფშვნის მუშკის სუნია, სულს აგდის ნატისუნია.