მაშინ მთავრებმა მისი ეპისკოპოსობაც განიზრახეს.
ნეტარმა გრიგოლმა ეს ხორციელ პატივად მიიჩნია, შეწუხდა და თავისი კუთხიდან ფარულად წასვლა გადაწყვიტა ღვთის შთაგონებით, რომელიც მას მამამთავარ აბრაამის მსგავსად წინ მიუძღოდა.
როგორც აბრაამი განაშორა ღმერთმა თავის ურწმუნო ქვეყანას, ისე გრიგოლი გამოიყვანა მორწმუნე და ღვთისმოსავი ქვეყნიდან იმ მიზნით, რომ უსახურ უდაბნოში გამობრწყინდეს დაუშრეტელი სანთელი, რომელიც მაღალ და ბრწყინვალე სასანთლეზე კაშკაშებს, მარადიული ზეთით, რათა საყვირის ხმაზე გაუძღვეს სულიერი სრულყოფის მაძიებელ თანამოღვაწეებს.
(ბიბლიაში ანგელოზები ადამიანებს ხშირად საყვირით ამცნობენ ღვთის ნებას. იგულისხმება განკითხვის დღეს მაუწყებელი საყვირი).
