სულ ორად ორი სიტყვისათვის

დავთმობდი ახლა

და დავტოვებდი ყველაფერს უცებ.

ვიყიდდი ბილეთს, 

უკანასკნელი მატარებლით

ჩავიდოდი სოფელში მშვიდად...

გადავირბენდი მწვანე კოინდარს,

სულმოუთქმელად შევაღებდი

ძველებურ ჯარგვალს,

რომ კიდევ ერთხელ გამეგონა:

"მოხვედი, შვილო?"