იქნებ შენ მითხრა, ტიალო,

დილავ, ყელ-გულ-მკერდ-შვლიანო,

ჩვენი ლამაზი დედები

დღეს ლოგინს ვისთვის შლიანო?

ცრემლების ფარდებს თვალთაგან

დღეს ვისთვის ჩამოშლიანო?!

ღაწვს ვისთვის ჩაიკაწრავენ

და გლოვას არ მოშლიანო?

დედის გაშლილო ლოგინო

გნამავს ცრემლების წვიმაო,

ნეტავ მაგ ცრემლთა სურნელში

უჩუმრად ჩამაწვინაო...

განა არ იცით, რად მტანჯავთ

დარდებო, მაღალმთიანო,

დედის დაგებულ ლოგინში

ანგელოზები კრთიანო?!