ზედ მცხეთასთან, ქრისტეღმერთის კვართით

მხვდება მზისგან დაჭორფლილი ქართლი.

ცრემლში ვხედავ და ღიმილში ვხედავ

ქართვლის დედას, ქრისტეღმერთის დედას.

ღვთისმშობელო, ფრთებს შლის შენი მართვე, -

ვენაცვალე უპირველეს ქართველს!

ზედ მცხეთასთან, ქრისტეღმერთის კვართით

მხვდება ჯვარზე განფენილი ქართლი.

დარდი მნაცრავს, მეც არ ვიცი, რა ვთქვი,

რწმენის მარცვლად ხნულში მმარხავს ქართლი.

ერთი სიტყვით, სიცოცხლეა ქართლი, -

ქართლში სიკვდილს უკვდავებად ჩავთვლი!