- ჰე, საქართველო!

წამოვდგები შენს სადარაჯოდ,

მე ხევსური ვარ, პატრიოტი,

ვამაყობ ჯიშით;

ჰე, საქართველო!

ლექსებს ვიტყვი

შენს საარაკოდ,

ძლიერ მიყვარხარ,

შენს მტრებს კიდევ

ვაცხოვრებ შიშით!

ჰე, საქართველო!

მომიხმარე,

იქნებ ვივარგო?!

შენი მსახური, ყმა

და მონა ერთად ვიქნები!

ჰე, საქართველო!

ერთსა ვნატრობ:

შენ არ იდარდო!

მჯერა, დავითის

საქართველო კიდევ იქნები!