სამშობლო, ჩემო ლამაზო,

ზურმუხტო, ანუ ალმასო;

ვიდრე შენს მკერდზე დავდივარ,

გთხოვ მწარე რამე არ მასო.

მშვენიერი გაქვს ბუნება,

სხვებიც ამბობენ ამასო;

მაგ შენმა დაღონებამა

გული დარდებით აღავსო.

სამშობლო ყველას გიყვარდეთ,

ვისაც რო ღმერთი კი გწამსო;

სამშობლოს დამვიწყებელი,

მაღალმა ღმერთმა დაამსო.

ვის დედაენა არ მოსწონს,

მას ეშმაკები ახლავსო,

ცოცხალ იქნება დევნილი,

მკვდარსაც მატყლები დახრავსო.