სიზმარში ვნახე,

როგორც ცხადში,

საიქიოში შავი ცხენი მიმაჭენებდა;

გალაღებული სახე მქონდა,

გულით ვხარობდი,

მივიჩქაროდი ძველ ქართველებთან.

სიზმარში ვნახე,

როგორც ცხადში,

საიქიოში

წინ სამასივე არაგველი შემომეგება!

აქამდის სად ხარ?

მკითხეს ერთხმად

და უცებ შევკრთი,

გამომეღვიძა...

მდუმარებით შემომხედეს

ქართლის ქედებმა;

იცრიცებოდა გარიჟრაჟი,

ასე მეგონა:

ჩამოლეული საქართველო

სადაცაა ხერხემალში გადატყდებოდა.

თვალი დავხუჭე

და გუმანით

საიქიოს კარებს შევძახე:

- ჰეი, გამოდით, ქართველებო!

საქართველოს უჭირს ძალიან,

გამოგვეშველეთ

დიდ ომებში ნასახელებნო,

გამოგვეშველეთ,

არაგველებოო!