ამ მოჯარებულს -

რა ვუყო ფიქრებს,

ვის გავუმხილო -

ლექსად სათქმელი,

როცა დრო სულის

ნაღვერდალს მიქრობს

და ძლივსღა ბჟუტავს

ხსოვნის სანთელი...

...ჩანს შორით - მგოსნის -

ძველი ნათელი

და ეფერება -

რითმას შაოსანს.

ღმერთო კი მომკალ,

როცა ქართველი -

არ წაიკითხავს -

"ვეფხისტყაოსანს"...