ზამთარია, ეს წელიც

წარსულისკენ მიცოცავს,

სულ მალე თოვლის პაპა

ახალ წელს მოგვილოცავს.

უღრან ტყეში ბაბუას,

სასახლე აქვს ზღაპრული,

ბავშვების სურათები

კედლებზე აქვს გაკრული.

როცა მოვენატრებით,

სურათებს ეფერება,

თოვლის პაპა ჩვენც გვიყვარს

გრძელ-თეთრ-ფაფუკწვერება.

სავსე ჭრელი ხურჯინით,

პაპა მოდის იმ ტყიდან,

მოგვესიყვარულება

დათაფლული სიტყვითა.

ბალიშის ქვეშ დაგვიწყობს

წინდებს, ჩირებს, ჯანჯუხებს

და კიდევ ერთ ახალწელს,

ხელგაშლილად გვაჩუქებს.

დღეს კაჭკაჭი მოფრინდა

მახარობლად პირველი,

გვითხრა: - "პაპას თან მოჰყავს

ყველა ნადირ-ფრინველი.

აუუ! რას გავიხარებთ!

როგორ მოვეფერებით!

მერე მოვრთავთ ნაძვის ხეს,

ნაირ-ნაირ ფერებით.

პაპას კოცნა-ალერსით,

დავავიწყებთ სიბერეს,

წრეში ერთად ჩავდგებით,

ვიცეკვებთ და ვიმღერებთ.