მშვიდობა შენსა მოსვლასა

კუდმაკრატელა ფრთოსანო,

გაზაფხულისა მორბედო,

მახარობელო მგოსანო.

ახლა კი ამიყვავდებით

იავ, ვარდო და სოსანო,

კვლავ შემომცინებ, მინდორო,

და ველო ხავერდოსანო!

ინდოეთიდან მოვიდა

ჩვენი პატარა შიკრიკი;

გვახარა: გაზაფხულდაო,

ტკბილად დაიწყო ჭიკჭიკი.

კუთხე არ დარჩა სოფლისა,

სუყველგან შეინავარდა;

მერცხალი მოფრენილაო,

ხმა სიხარულის გავარდა.

მთებში დამდნარა ყინული,

კალთებზე ორთქლი ავარდა;

ახლა ხომ გჯერათ, ბალღებო,

ზამთარს რომ ჯანი გავარდა!