უცხოეთისკენ მიფრინავს წერო...

დგება წუთები საბედისწერო.

თეთრკაბიანმა ვერხვმა ჩასთვლიმა,

ცრემლად იფრქვევა რთვილი და წვიმა...

აღარ ასვენებს გრიგალი მინებს,

კარს მიასწყდება, ამოიგმინებს... -

ალბათ ჩემი მზეც ასე ქვითინებს!.