ხეები თოვლით დაფენილია,

ფერდობებს ფენენ თოვლის კრავები,

ზამთრის საღამოს მკრთალი ჩრდილია

ტფილისის სახლის სახურავები.

გულშიც პეპლები აუარება,

არა თეთრები, არამედ თალხი.

გადაბურულა ტროტუარები

და მიმავალი ქუჩაზე ხალხი.

ხეებში მოსჩანს ქაშვეთის ზოლი,

როცა მოწყენილ გზაზე გავედი,

მე დავინახე სახლებზე ბოლი,

და სულ არ სჩანდა მამა-დავითი.

მე არ მინახავს თოვლი იმდარი

ჩვენ, რა თქმა უნდა, არ ვართ რუსები,

მაგრამ კვლავ გაჩნდა მათი მინდორი,

მათი თოვლები და ბურუსები.