ღამით ლანდივით დავივლი თბილისს,

მომაგონდება - ერთ დროს ვბრწყინავდი.

მაშინ ჩემს მხრებზე იწვა ქალაქი,

ღამით ლანდივით დავივლი თბილისს

აქ ვბრძანე მწუხრიც და განთიადიც,

გიგონებ, შენზე ფიქრმა დამღალა,

ვიხსენებ იას, - იისფერი პერანგი უჩნდა,

- ვეღარ მოგიტან ტუჩთან მაყვალა...

აპრილის იას

ვერ მოგიტან ალისფერ ტუჩთან.