თვალი მოგკარ ცის სივრცეში

ციმციმებდი როგორც მთვარე,

ძლევის ნიშნად თავს გიმკობდა

სხივთ გვირგვინი მოელვარე.

ცა ხვაშიადს ყვავილთ გულზე

მარგალიტის ცვრებით სწერდა,

ცის ჩანჩქერი გრძნობით სავსე

მელოდიას შენ გიმღერდა.

ზღვა მღელვარე თვის გულ-მკერდზე

იხატავდა შენს ნაზ სახეს

და მგოსანიც აღტაცებით

შენთვის სწნავდა ჰანგთა მახეს.

მაგრამ მყისვე ღრუბელთ ზღვაში

დაიმარხე ნატვრის თვალად,

რომ ოდესმე მომავალში

სხივი გეძღვნა ჩემთვის კვალად.

...და დაგეძებ... ვერსად გპოვე...

გარდავლახე ცის საზღვარი,

ჩანთქმას მიქადს ჩემს თვალთაგან

დანადენი ცრემლის ღვარი.

ჩაიფერფლა გრძნობის ცეცხლი,

სულის სწრაფვა, გულის ვნება

და შენს მგოსანს, ობლად შთენილს,

დამრჩა მხოლოდ მოგონება!