პატარა ღელეს მზე ღიმილს აღვრის,

ღელიდან წყალი ესვათ ბეღურებს.

ამაოდ დასდევს თავის ჩრდილს ძაღლი,

ამაოდ ვეძებ შენს ნაფეხურებს.

ჩემგან შორია ახლა ღიმილი,

მზე კი თავისას მაინც არ იშლის...

მინდა გაგანდო ყველა ტკივილი,

ნეტა, აქ იყო ასეთ ამინდში.