გოგო მყავდა წიკლაურის.

ჰაი, დადა, დადადა,

შამხვდებოდა წინმკლაურით,

მაცეკვებდა "ლამბადას",

ტახტად დედამიწა გვქონდა,

ზეცა გვქონდა საბნადა.

ის ამქვეყნად აღარ არის,

მეც მივდივარ, ხაბარდაა,

ნეტა ქვეყნად იმითვინა,

კიდევ ერთხელ დამბადა.