რაც გამოვტოვე... ნუ წაიკითხავ.

არც სარჩევს შერჩა ჩემი ტკივილი.

წერტილი... პწკარს რომ უმძიმდა დიდხანს,

დაკარგულია - მთვრალის ღილივით.

თავისუფალი მსურდა საყელო

როგორც მდინარეს - ჩახსნილი ხიდი

იქნება, ასე ამოვახველო

ამ ჭლექიანი საწუთროს ბინდი!

მანამ კი... ნუღარ დაემდურები

თვალებს უცრემლოს და უკაეშნოს

ნურც სველ ლექსებზე დამემდურები, -

სულ წვიმდა...

სული სადღა გამეშრო!..