სულ მაღლა, მზესთან რომ ვიბიბინო,

ჯერ აქ, პატრონის მკლავზე ვიელვებ...

მე ნისლისფერი ვიყავ მიმინო

და შენ დროზე ვერ იბაზიერე.

ჟრიალებს მთვარე - ზეცის საყურე

და ვერ მიხვდება პატრონი ფიქრებს,

შენ კი არა გგავს, ყურშიც ჩამყვირის,

რომ მუდამ ამ ხმის ერთგული ვიქნე.

და ისევ ჩანხარ წარსულში მკრთალი,

თუმცა სხვა მხრების მხურავს ჩერო და

რა ჩემი ბრალი,

რა ჩემი ბრალი,

თუ ვერ შეიძელ ბაზიერობა.