შენს ნაბიჯს ვუსმენ სულგანაბული -

ყვავილებს შორის მოდის მთის წყარო...

შენ ფეხადგმული ხარ გაზაფხული,

გაუქრობელო ჩემო ცისკარო!

მზესაც შეხედავს ღვარძლი უღირსად,

ჩრდილს მოუძებნის კაშკაშა მნათობს...

ნათელი ჩემი სიყვარულისა

შენს ირგვლივ ყველა ჩრდილის კვალს აქრობს.

ხედავ? შურსაც სურს შენს შუქს უცქიროს,

მიტომ გდევს შენთან გავლის მნატვრელი

და ჩემი სულის სიღრმე უძირო,

შენდამი ტრფობით არის ნათელი.

მოდიხარ, თითქო ღამეში გვიან,

ყვავილებს შორის მოდის მთის წყარო.

შენ სანაპიროს ყვავილი გქვია,

გაუქრობელო ჩემო ცისკარო!